top of page
VAGHINAK GALOYAN
DIONYSIS SEMITEKOLOS
Listen to and download the music HERE
Any financial help in terms of a donation would enable us to support and present in the form of a cd all the musical productions.
1. Serenata (1949) 3:15
Nikos Skalkottas
2. Les Illuminations de la Beauté (2006) 17:27
Iakovos Konitopoulos (first recording)
3. Tender Melody (1949) 2:53
Nikos Skalkottas
4. Silent Moon (2012) 18:44
Vassiliki Filippeou (first recording)
Violoncello: Vaghinag Galoyan
Piano: Dionysis Semitekolos
Recorded and edited by Dionysis Semitekolos
Mixed and mastered by Andreas Stamiris
Piano Tuned by Sotiris Tsoukalis
Paintings: "Strange city"
"The catch"
by Anastasia Ntonti
Both are reprodused by the
kind permission of the artist
Graphics by Eleni Haikali
Σερενάτα
Στο σύντομο αυτό έργο οι δωδεκάφθογγες σειρές σπάνε και μέρη αυτών χρησιμοποιούνται σε διάφορα επίπεδα (μελωδία, συνοδεία, μπάσο). Ιδιαίτερο
ενδιαφέρον έχει ο διπλασιασμός της μελωδίας με σύμφωνα διαστήματα, όπως οι τρίτες και οι έκτες, που συναντάμε σε πιο παραδοσιακά είδη μουσικής.
Η μουσική του Σκαλκώτα δεν περιορίζεται από τις συγκεκριμένες μεθόδους που χρησιμοποιεί
για να γράψει ένα έργο (όπως, εδώ, ο δωδεκαφθογγισμός), αλλά χρησιμοποιεί όλο το αρμονικό φάσμα.
Τρυφερή μελωδία
Στο σύντομο αυτό έργο είναι ιδιαίτερα προφανής η χρήση διαφορετικών δωδεκαφθογγικών σειρών, μία για το πιάνο και μία για το τσέλο (βλ βιογραφικό πιο
πάνω). Ο λόγος που αυτό είναι προφανές είναι η αρμονική απλότητα του έργου, που
επαναλαμβάνει σχεδόν τις ίδιες φόρμες σε όλη τη διάρκειά του.
Το στοιχείο αυτό προσδίδει ιδιαίτερη απλότητα και εκφραστικότητα στο μουσικό υλικό (για ένα «ατονικό» έργο όπως αυτό).
Στο τσέλο γίνεται επίσης ένα παιχνίδι με τη δωδεκάφθογγη σειρά: παρότι επαναλαμβάνεται πάντα η ίδια, κάθε φορά ξεκινάει με την επόμενη νότα της σειράς. Δηλαδή, στην πρώτη μελωδική φράση έχουμε τις νότες
1-12 της σειράς, στη δεύτερη φράση τις νότες 2-12 & 1, στην τρίτη φράση τις νότες
3-12 & 1-2 κλπ.
Δ. Μπουκουβάλας
Tender Melody
This short work makes apparent use of multiple twelve-tone rows, one for the piano and one for the cello (see biographical note above).
The reason why this is apparent is
the harmonic simplicity of the work, with almost the same forms being repeated in its whole duration. This element brings a special simplicity and expressivity to the musical material (for an “atonal” work like this).
The cello also “plays” with the
twelve-tone row in this way: although the same row is repeated, each time it starts with its next note. I.e, in the first melodic phrase we have the notes 1-12 of the row, in
the second one the notes 2-12 & 1, in the third one the notes 3-12 & 1-2 etc.
D. Boukouvalas
Les Illumination de la Beauté (2006)
Συνέθεσα το έργο τον Απρίλιο του 2006. Στηρίζεται σε στίχους από τις «Εκλάμψεις»,
«Les Illuminations» του Arthur Rimbaud, στο ποίημα
«Η Ομορφιά», «La Beauté» του Charles Baudelaire και σε ένα θέμα του μεγάλου Γάλλου συνθέτη Marin Marais (1656 – 1728).
Στη σύνθεση του έργου ακολουθείτε η φόρμα των ελεύθερων παραλλαγών με
αφηγηματική και ποιητική διάθεση.
Το έργο αφιερώνω στο πάθος και την ομορφιά ενός ατέρμονος έρωτος που με έκανε να νοιώσω όπως περιγράφει ο Rimbaud στις «Εκλάμψεις» του:
«J’ ai tendu des cordes de clocher à clocher; des
guirlandes de fenêtre à fenêtre ; des chaînes d’ or
d’ étoile à étoile, et je danse.»
«Τέντωσα σχοινιά από καμπαναριό σε καμπαναριό`
γιρλάντες από παράθυρο σε παράθυρο` χρυσές αλυσίδες
από άστρο σε άστρο και χορεύω.»
27/4/2006
Ιάκωβος Κονιτόπουλος
1 Arthur Rimbaud: «Εκλάμψεις», μετάφραση: Αλέξης Ασλάνογλου, εκδόσεις Ηριδανός.
Les Illuminations de la Beauté (2006)
I composed the piece in April 2006. It is based on verses from "LesIlluminations" by Arthur Rimbaud, the poem "Beauty" by Charles
Baudelaire and a theme by the great French composer
Marin Marais (1656 – 1728).
In the composition of the work I follow the form of free variations with anarrative and poetic mood.
I dedicate the work to the passion and beauty of an endless love that mademe feel as described by Rimbaud in his "Flares":
«J’ ai tendu des cordes de clocher à clocher; desguirlandes de fenêtre à fenêtre ; des chaînes d’ or
d’ étoile à étoile, et je danse».
“I stretched some cord from steeple to steeple; some
garlands from window to window; some chains of gold
from star to star, and I dance”.
27/4/2006
Iakovos Konitopoulos
Silent Moon
Όταν τα συναισθήματα πνίγονται και οι εκφράσεις περιττεύουν, τότε έρχονται στιγμές που η λευκή
σελίδα καλύπτει τις ανάγκες έκφρασης και αντικαθιστά την επικοινωνία με την απουσία.
Οι σιωπηλές διαδρομές του νου περιπλανιόνται σε γνωστά μονοπάτια κοινής ζωής, αλλά μένουν
ακίνητες μπροστά στο άγνωστο ταξίδι.
…για τη σιωπηλή πανσέληνο της Πέμπτης 2 Αυγούστου 2012.
Βασιλική Φιλιππαίου
Silent Moon
When feelings are stifled and expressions are superfluous, then come moments when the blank page
meets the needs of expression and replaces communications with absence. The silent passages of the
mind wander on familiar paths of earthly life, but stand still before the unknown journey.
…for the silent full moon of the Thursday, August 2, 2012.
Vassiliki Filippeou
Νίκος Σκαλκώτας
(Χαλκίδα, 21 Μαρτίου 1904 – Αθήνα, 19 Σεπτεμβρίου 1949).
Από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες όλων των εποχών και ένας από τους σπουδαιότερους του 20 ου αιώνα σε διεθνές επίπεδο. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών (1910-18).
Το 1921 έφυγε με υποτροφία για το Βερολίνο. Σύντομα
στρέφεται στη σύνθεση, με δασκάλους τους Kurt Weill, Philipp Jarnach και, την περίοδο 1928-31, τον Arnold Schoenberg.
Ο τελευταίος ανήκε στους πιο φημισμένους συνθέτες και δασκάλους της εποχής του, και εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Σκαλκώτα.
Ο Schoenberg είναι κυρίως γνωστός για τη μέθοδο του
δωδεκαφθογγισμού, κατά την οποία οι δώδεκα νότες της χρωματικής κλίμακας μπαίνουν σε μια συγκεκριμένη σειρά και απαγορεύεται να επαναληφθεί ο ίδιος φθόγγος πριν ακουστούν πρώτα οι άλλοι έντεκα της σειράς – ένα είδος «δημοκρατίας» των ήχων, που θεμελίωσε την ατονικότητα σε μια πιο συστηματική
βάση (στην τονικότητα κάποιες νότες έχουν μεγαλύτερη σημασία ή «βαρύτητα» από κάποιες άλλες).
Ο Σκαλκώτας εφάρμοσε τον δωδεκαφθογγισμό, αλλά με δικό του
τρόπο, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα διαφορετικές σειρές στο ίδιο έργο (κάτι που οι «ορθόδοξοι» δωδεκαφθογγιστές δεν έκαναν). Εκτός από δωδεκαφθογγικά έργα, συνέθεσε ελεύθερα ατονικά αλλά και τονικά έργα.
Γνωστότερο δείγμα των τελευταίων αποτελούν οι 36 ελληνικοί χοροί για ορχήστρα. Το 1931 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε να δημιουργεί μέσα στην απομόνωση, καθώς αγνοήθηκε από το
μουσικό κατεστημένο της εποχής του, που αδυνατούσε να κατανοήσει την πρωτοποριακή μουσική του.
Δ. Μπουκουβάλας
Nikos Skalkottas
(Chalcis, 21 March 1904 – Athens, 19 September 1949).
Among the most important Greek composers of all time and one of the most important of the 20 th century. He studied violin at the Athens Conservatory (1910-18). On 1921 he left with
a scholarship for Berlin. He soon turned to composition, studying with Kurt Weill, Philipp Jarnach and, on 1928-31, with Arnold Schoenberg. The latter was among the most prolific composers and teachers of his time, and held Skalkottas in high esteem.
Schoenberg is mainly known for the twelve-tone technique, in which the twelve notes of the chromatic scale are put in a certain order and it is forbidden for the same note to be repeated before the other eleven are heard – a kind of sound “democracy”, that
established atonality in a more systematic basis (in tonality some notes carry more importance or “weight” than others). Skalkottas used the twelve-tone technique, but in his own way, using multiple rows at the same time in the same work (something that
the “orthodox” twelve-tone composers did not do). Apart from twelve-tone works, he composed work in free atonality as well as tonal works. The most famous example of the latter are the 36 Greek Dances for orchestra. On 1931 he returned to Greece where
he continued composing in isolation, being ignored by the musical establishment of his time, that failed to grasp his groundbreaking
music
D. Boukouvalas.
Ιάκωβος Κονιτόπουλος
συνθέτης – μαέστρος - εκπαιδευτικός
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1963. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά με τους Κώστα Σαμσαρέλο και Δημήτρη Δραγατάκη, σύνθεση και
διεύθυνση ορχήστρας με τον Θόδωρο Αντωνίου. Το 1997 πήρε
δίπλωμα σύνθεσης με άριστα παμψηφεί, Α΄ βραβείο και χρηματικό
έπαθλο στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι.
Ως μαέστρος και συνθέτης έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο
Μουσικής Αθηνών, την Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της
Μουσικής, το Φεστιβάλ Αθηνών, την Ορχήστρα των Χρωμάτων,
την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη
Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, την Ορχήστρα
Πατρών, το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, το
Σύνολο Νέας Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, την ALEA III του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, το Ρομαντικό Κέντρο G. P. Vieusseux και το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, τον Δήμο και το Πανεπιστήμιο της Παβίας, την EXPO 2015 του Μιλάνου, τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, καθώς και με περιφερειακούς πολιτιστικούς συλλόγους
και μουσικά – φωνητικά σύνολα, διάφορα περιφερειακά φεστιβάλ, ωδεία και δήμους της χώρας κ. ά.
Έργα του έχουν, παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αγγλία, Αυστρία, Γερμανία, Τουρκία, Ιταλία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Βουλγαρία κ.α.). Έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Ορχήστρα Πατρών, την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, την Ελληνική Ραδιοφωνία / Γ΄ Πρόγραμμα και για πολλούς διακεκριμένους Έλληνες και ξένους σολίστ και ελληνικά φεστιβάλ.
Είναι ο μουσικός Διευθυντής του Ελληνικού Συγκροτήματος Σύγχρονης Μουσικής (Hellenic Ensemble of Contemporary Music) και Γεν. Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Iakovos Konitopoulos
He was born in Greece in 1963. He studied Advanced Theory
with Kostas Samsarelos, and Dimitris Dragatakis, Composition and
Orchestral Conducting with Theodore Antoniou. In 1997 he
received his Diploma in Composition with distinction, first prize and
a finacial award in the memory of Manos Hadjidakis.
He has collaborated with many important cultural organizations,
such as the Megaron – the Athens Concert Hall, Camerata
Orchestra of the Friends of Music Megaron Resident Orchestra,
the Orchestra of Colours, the Hellenic Ensemble of Contemporary
Music, the Orchestra of Patras, the Athens Municipality Symphony
Orchestra, the Athens Municipality New Music Ensemble, the
Athens State Orchestra, the National Opera of Greece, the G.P.
Viesseux Centre of Florence, the University of Florence, the ALEA
III Ensemble of Boston University, the Municipality and University
of Pavia – Italy, the EXPO 2015 of Milan - Italy, the Athens
Philarmonia Orchestra, the L' Anima Quartet and among them.
His works have been performed in Greece and abroad (USA,
UK, Austria, Italy, Turkey, Germany, Australia, Bulgaria ect.). On
commission, he has composed music for the Theatre, for the
Hellenic Ensemble of Contemporary Music, the Orchestra of
Patras, Megaron – the Athens Concert Hall, the National Greek
Opera, the Ensemble Alea III (residence in Boston University), the
Greek Composers’ Union, the Third Programme of Greek Radio
and for many distinguished Greek and foreign soloists.
He conducts the Hellenic Ensemble of Contemporary Music and is
the General Secretary of the Greek Composers’ Union Board of
Directors and also he is the General Planning Responsible of the
Greek Composers’ Union.
Βασιλική Φιλιππαίου
Συνθέτις και καθηγήτρια Ανώτερων Θεωρητικών της Μουσικής, στη Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών. Σπούδασε πιάνο, Ωδική, Αρμονία Αντίστιξη και Φούγκα με τον Μουσουργό Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη . Μελέτησε την Ενορχήστρωση με τον συνθέτη – μαέστρο Άλκη Μπαλτά και απέκτησε το Δίπλωμα Σύνθεσης με τον Θόδωρο Αντωνίου. Έχει συμμετάσχει σε Σεμινάρια-Συνέδρια σχετικά με
θέματα που αφορούν τη Μουσική τόσο από την πλευρά της σύνθεσης–ανάλυσης, όσο και της ερμηνείας.
Έχει επιμορφωθεί στην διδακτική των Μουσικών Παιδαγωγικών Συστημάτων και έχει λάβει μέρος σε Συμπόσια Σύγχρονης Μουσικής.
Δίδαξε στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση από το 1981
έως και το 2005. Εκτός από τη διδασκαλία και τη σύνθεση ασχολείται με τη μελέτη και την ανάλυση και τη συγγραφή σχετικά με τη μουσική. Χαρακτηριστικά αναφέρονται : «Μερική προσέγγιση στο έργο του G. Crumb», «Σημειώσεις πάνω στα Χορικά του J.S. Bach» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ, ΤΟ ΔΟΝΤΙ), «Η
αναλυτική πλευρά των Παραλλαγών Goldberg» καθώς επίσης αναφορές στο έργο του Κων. Κυδωνιάτη και του Γεωργίου Καζάσογλου. Επίσης έχει εκδοθεί το βιβλίο της «Πραγματεία στην Αρμονία της Τονικής Μουσικής».
Μουσική της έχει συμπεριληφθεί σε cd’s της Έφης Αγραφιώτη και Μυρσίνης Μαργαρίτη καθώς και της Βίκυ Στυλιανού και Iwona Glinka.
Το συνθετικό της έργο περιλαμβάνει έργα για σόλο όργανα, για μικρά οργανικά ή φωνητικά σύνολα, για ορχήστρα, για
φωνή και ορχήστρα ή οργανική συνοδεία.
Η μουσική της γραφή βασίζεται στην εσωτερική αναζήτηση
και στο στοχασμό, χρησιμοποιώντας πολυρρυθμία, ατονικότητα και γενικά σύγχρονες τεχνικές που συνδυάζονται αβίαστα με τους τρόπους της ελληνικής μουσικής.
Ως Διευθύντρια της Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών (από το 1997) έχει δημιουργήσει δύο θεσμικούς κύκλους, το «PODIUM Νέων Καλλιτεχνών» και το «Μουσικό Μάϊο», διοργανώνοντας παράλληλα συναυλίες, σεμινάρια και ημερίδες, με θέματα που αφορούν τη μουσική, έχοντας και η
ίδια ενεργό συμμετοχή.
Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Vassiliki Filippeou
She was born in Patras. She started having Piano lessons and Theory of Music at “Filarmoniki Foundation Conservatory of Patras”, by prof. Konstantinos Kidoniatis and his class she completed her studies on Harmony, Counterpoint and Fuga. She also attended Orchestration classes by Alkis Baltas
and studied Composition by prof. Theodore Antoniou. She was participated at seminars and conventions on different issues of music on the side of composing and analysis as well as performing.
She has been further educated in teaching of Musical Pedagogical Systems and has participated in
Symposium of Contemporary Music. She worked as a teacher in High Schools from 1981 up to 2005.
Besides teaching and composing, she was worked on the study and analysis of certain musical figures.
Two of her books have been published: “Notes on the Choral’s of J.S. Bach” and “Treatise on the Harmony of Tonal Music”. Also, her music has been recorder.
Her composing is based on the inner search and mediation by using Polyrhythm, Atonal and generally modern techniques which are effortlessly combined with the manner of Greek music.
She is currently teaching at “Filarmoniki
Foundation Conservatory of Patras” and as the Director of the same Conservatory (since 1997) she has created two institutional music circles, the “PODIUM of New Artists” and the “Mousikos Maios” (May of Music), organizing concerts, seminars, meeting on issues about music, playing herself an active part.
She is member of “Greek Composers’ Union”.
bottom of page